வீட்டுக்கு ஒரு சேவல்

வால் சேவல்கள் அழிந்து வருவது சுடும் உண்மை

இந்த நூற்றாண்டில் சேவல்கள் செல்லப்பிராணியாக பலர் வீடுகளில் அங்கீகரிக்கப்படுகிறது, இதை தொழில்ரீதியாக்கி பல குடும்பங்கள் பயன்பெறுகின்றனர். சேவல்கள்களின் முரட்டுத்தனம் மூர்க்கத்தனத்தை மையமாகவைத்து வளத்துவந்த சேவல் வளர்ப்பு காலப்போக்கில் மறைந்து, அழகுக்காக மட்டுமே தற்போது பெரும்பாலும் வளர்க்கப்படுகிறது. இப்படி வளர்க்கப்படும் சேவல்வளர்ப்பாளர்கள் பெரும் பொறுப்பை நோக்கியே நடை போடுகின்ற்னர் . 

                   
     சேவல்வளர்ப்பு என்பது ஒரு கலை நம் பண்பாடுடனும், பாரம்பரியத்துடனும் கலைந்தது, அதுனால்தான் இன்னும் அந்த கலை நம் கிராமங்களில் அழிவதில்லை. சேவல் வளர்ப்பாளர்களுக்கு எப்போதும் கடும் சோதனைகள் தான், செல்லப்பிராணிகள் மீது வைக்கும் அன்பை சமுதாயமும் சுற்றமும் குறைகூறிகொன்டேயிருக்கும், செல்லப்பிராணிகளாக நாய்களை ஏற்றுக்கொண்ட சமுதாயம் சேவல்களை ஏற்க ஏனோ இவ்வளவு தாமதம். இதில் படித்தவர்கள் ஈடுபட்டால் இந்த சமூகத்தின் பார்வையே வேறு.

 சேவல்களை வளர்ப்பதை மக்கள் வேறு கோணத்தில் பார்க்கின்றனர். வேலை இல்லாமல் காலையில் இறை, தண்ணீர் வைப்பது இதல்லாம் ஒரு பிழைப்பு என்று நிறைய பேர் ஏளனம் வாங்கியிருப்பேர்கள். அவர்களுக்கு என்ன தெரியும் இந்த கலையைபற்றி. என்றாவது காலையில் சேவல் கூவும் முன் எழுந்து அதன் கூண்டை திறந்து விட்ருப்பார்களா, வாரம் ஒரு முறை தவறாமல் குளிப்பாற்றிப்பார்களா, இல்லை அதன் உடல் நிலையை தொடன்று கவனித்து அதன் நோய்களை விரட்டியடித்திருப்பார்களா. வால்சேவல்களில் ஒரு வால் விழுந்தால் நமக்கு கை  உடைந்தது போல் இருக்கும், பிறகு அதை எடுத்து மயில் இறகு போல் பத்திரப்படுத்த அழகுபார்ப்போம். அதன் நடையை வைத்தால் அதன் மனதை கணித்துவிடுவோம். இதுமட்டுமா இத்தைகைய வளர்ப்பு எத்தனை பாடங்கள் நமக்கு சொல்லிக்கொடுக்கிறது தெரியுமா, சகிப்புத்தன்மை, தாய்மை, உக்கிரம், ஆண்மை, பங்கிடும் திறன், வழிநடத்தும் திறன் மற்றும் பல.

எத்தனையோ இடர்பாடுகளில் நாம் வளர்க்கும் இந்த சேவல்கள் ஏன் அழிவைத்தேடுகிறது. சிந்தித்து பாருங்கள் பாரம்பரிய சேவல்கள் அனைத்தும் அழிந்து வருகிறது காரணம் நம் அறியாமையே. உயரத்தாங்கு, பெருவெட்டு சேவல்களின் அழிவே இந்த கலையின் முடிவு. ஆம் நம்மில் சிலருக்கு சேவல்களை பற்றிய போதிய வழிகாட்டல் இன்மையே   இதற்க்கு காரணம். 

 முன்பெல்லாம் சாதி சேவல்கள் என்றாலே நம் பார்வைக்கு தனியாக தெரியும், அதன் உயரம் மற்றும் எடை நாட்டு சேவல்களை விட 3 முதல் 4 மடக்கு அதிகம் இருக்கும். ஆனால் தற்போது இத்தகைய சேவல்களை பார்க்க முடிகிறதா என்று கேட்டால் நிச்சயமாக இல்லை. ஏதோ இருக்கும் சேவல்களை உற்பத்தி செய்து விற்கின்றனர். புதிதாய் வளர்ப்பவர்களோ சேவல்கள் இப்பிடித்தான் இருக்கும் போல என நினைத்து வளர்த்து வருகின்றனர். கிளிமூக்கு, கட்டை மூக்கு சேவல்கள், கோழிகள் வளர்த்தால் போதும் அதன் உயரம் பெருவெட்டு, எடை பற்றிய கவனம் நம்மில் பலருக்கு இல்லை. 5 வருடங்களுக்கு முன்னாள் இருந்த இனங்கள் இப்போது மொத்தமாக அழிந்துவிட்டன எதோ சிலர் ஓரிரு சேவல்கள், அதுவும் விலையில்லாமல் அழிவை நோக்கி பயணிக்கின்றன.

கிளி மூக்குகள் கிளிக்குத்தான் இருக்கும், கிளியின் உயரமும் எடையும் சேவல்களின் உயரமும் எடையும் ஒன்றாகுமா. இதை மட்டும் சிந்தித்துப்பாருங்கள். கிளி மூக்கு என்று கூறப்படுவது சேவல்களின் வளைந்த அலகையே, அது ஒவ்வாரு உயரத்திற்கும் எடைக்கும் மாறுபடும். உதாரணமாக 6 அடி மனிதனுக்கு அரை அடியில் கால்கள் இருந்தால் எப்படி இருக்கும்,  மாடுகளுக்கு நாய்களின் தலைகள் இருந்தால் எப்பிடி இருக்கும். இந்த புரிதல் இல்லாமல் தான் பெருவெட்டு மற்றும் உயரமான சேவல்கள் அழிந்துவருகின்றன.

குள்ளமாய் உள்ள சேவல்களுக்கு நல்ல கிளித்தலை மற்றும் அரை அடி வால் இருக்கும். அதன் உயரத்திற்கு அது அளவானது மற்றும் அழகானது தான். ஆனால் அதன் வாலை பிடிங்கிவிட்டு பாருங்கள் நாட்டுக்கோழி போல தான் தெரியும். பெருவெட்டு மற்றும் ஓங்குதாங்கான சேவல் மற்றும் கோழிகளுக்கு சின்ன கிளிபோன்ற தலை இயற்கையாகவே அமையாது. அதன் உயரம், எடைக்கு ஏற்றார் போல் அதன் தலையும் மாறுபடும். இந்த புரிதல் இல்லமால் எத்தனையோ பெருவெட்டு இனங்கள் அழுந்துவிட்டன. இருப்பினும் ஓரிரு சேவல் கலை வல்லுநர்கள் பழைய பெருவெட்டு இனங்கள் விலைபோகவிட்டாலும் அவற்றை மாற்றாமல் கலப்பினம் செய்யமல் பேணுகின்றனர். அவர்களை சேவல் வளர்ப்பாளர்களா நான்  பார்கவில்லை இவ்வின பாதுகாவலர்களாவே பார்க்கிறான்.

         
             சேவல் வளர்க்கும் என் நண்பர்களே ஒரு இனம் அழிந்தால் அதை திரும்ப கொண்டுவர எவவளவு முயற்சித்தாலும் முடியாது. இருக்கும் சேவல் இனங்களை அழியாமல் காப்போம் புதிய சரித்திரம் படைப்போம்.